معنی مرتبیٔ مرتبیٔ(مُ تَ بِءْ) دیده بانی کننده و بر بلندی برآینده و از بالا به زیر نگرنده و مطلع. (از آنندراج). نعت فاعلی است از ارتباء. رجوع به ارتباء شود لغت نامه دهخدا
