شتر نجیب، شتر خوار و هجین، مردم رانده و حقیر. (منتهی الارب). محقور. مطرود. حقیری که به مهمانی رود و نپذیرندش و درخواست کند و ندهندش. (از متن اللغه). مهمانی که قوم او را یکی بر دیگری دفع کند و حواله نماید. (منتهی الارب). مرد ذلیل. (از متن اللغه) ، درویش. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء) ، آنکه در نسب خود معروف نباشد، کأنه دفع عنه. (منتهی الارب)
