معنی مدان مدان(مُ) آنکه پیش فروش کند و مدیون باشد و آن را که به دین گیرند. (از متن اللغه). مدّان. مدیون. مدین. (متن اللغه) (اقرب الموارد). که بر او وامی است یا قرض بسیار دارد. (از اقرب الموارد). رجوع به مدان شود، حکم و قضاوت کرده شده. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
