بهاءالدین اصفهانی، محمد بن محمد باقر حسینی نایینی از اعیان علماو ارکان فقها و اکابر متکلمین و حکما و محدثین و ادباء بوده و تألیفات بسیاری دارد مانند: ارتشاف الشافی. اناره الطروس فی شرح عباره الدروس. تعلیقات الاشیاه و النظائر سیوطی. تعلیقات شرح صحیفۀ سیدعلی خان. القاصد لتوضیح المقاصد. زواهر الجواهر فی نوادر الزواجر. شرح بدایه الهدایه. شرح صمدیه. صفوه الصافی من رغوه الشافی. وی در سال 1130 هجری قمری در قید حیات بوده و مابین سالهای 1130 و 1140 هجری قمری در اصفهان وفات یافته است. (ریحانه الادب ج 1 ص 181 و ج 5 ص 261)
