محمد بن احمد بن ابی موسی الهاشمی، مکنی به ابوعلی. قاضی و از علمای حنبلی بود. در سال 345هجری قمری در بغداد به دنیا آمد و در 428 در همان شهروفات یافت. وی مورد احترام القادربالله و القائم بامرالله خلفای عباسی بود و در جامع منصور حلقۀ درسی داشت. کتبی تألیف کرد که از آن جمله است: ’الارشاد’ در فقه و ’شرح کتاب الخرقی’. (از الاعلام زرکلی ج 7 ص 205)
