ابن محمد بن (احمد) یا محمد عمیدی. فقیه حنفی مذهب سمرقندی، ملقب به رکن الدین در فن مسائل خلافی و بحث و تحقیق استاد و نخستین کسی است که در این فن کتاب نوشت وی در خدمت رضی الدین نیشابوری بود و یکی از ارکان چهارگانه ای بودند که در خدمت رضی الدین در فن خلاف تبحر یافتندو همه را رکن الدین لقب دادند: رکن الدین طاوسی، رکن الدین امام زاده. عمیدی را آثاری است از جمله: الارشاد، النفائس. عمیدی در سال 615 هجری قمری در بخارا درگذشته است. (از وفیات الاعیان چ بیروت ج 4 صص 257- 258)
