ابن هندوشاه بن سنجر عبدالله صاحبی نخجوانی. منشی پسر هندوشاه مؤلف تجارب السلف. او راست دستورالکاتب فی تعیین المراتب که در عهد سلطان اویس بهادرخان 757- 776 هجری قمری) تألیف کرده و کتابی در لغت دارد به نام صحاح الفرس که در 727 هجری قمری تألیف کرده است و در طهران به تصحیح دکتر طاعتی در عداد نشریات بنگاه ترجمه و نشر کتاب چاپ شده است و آن (به استثناء فرهنگ قطران) سومین فرهنگ موجود فارسی است یعنی پس از لغت نامۀ اسدی (تألیف بعد از 458 هجری قمری) و فرهنگ قواس (تألیف بعد از 690 هجری قمری) و حدود 2300 لغت دارد. (از یادداشت مرحوم دهخدا و یادداشت لغت نامه)