ابن محمد بن احمد بن همماه رامشی نیشابوری، مکنی به ابونصر. عالم در علم نحو و علوم حدیث و قرأات و لغت. حدیث را از اصحاب اصم و غیره فراگرفت و ادب را از ابوالعلاء مصری و دیگران آموخت و در نیشابور املای حدیث می نمود. ولادت او 440 و وفاتش 489 هجری قمری است و اشعاری از او باقی مانده است. (از معجم الادباء ج 7 ص 100)
