ابوبکر محمد بن هاشم بن وعله. وی یکی از سخن سرایان بوده و غالباً در نظم اشعار با برادر خود ابوعثمان سعید بن هاشم بن وعله خالدی مشارکت میکرده است. از این جهت این دو را ’الخالدیان’ میگویند. و هر دو از خواص سیف الدولۀ حمدانی بوده اند. موطنشان قریۀ خالدیّه از قراء موصل است. وفات ابوعثمان در حدود 400 هجری قمری و برادرش در 386 هجری قمری اتفاق افتاد. ابوعثمان به قوت حافظه معروف به وده است. ابوبکر میگفت: من هزار افسانه از حفظ دارم و هر افسانه نزدیک صد ورقه. ابوعثمان شعر خود و برادر خویش را گرد کرده است و ظاهراً جوانی موسوم به ’رشاء’ نیز بار دیگر دیوان آن دو را نزدیک هزار ورقه مرتب ساخته است و کتبی که خالدیان با هم نوشته اند از این قرار است: ’حماسه شعر المحدثین’ و ’کتاب فی اخبار ابی تمام و محاسن شعره’ و ’اخبار الموصل’ و ’فی اخبار شعر ابن الرومی’ و ’اختیار شعر البحتری’ و ’اختیار شعر مسلم بن الولید’. برای شرح حال بیشتر این دو برادر رجوع به یتیمه الدهر ج 1 و فوات الوفیات ج 1 صص 179- 173 و ج 2 ص 171 و الفهرست ابن الندیم و نامۀ دانشوران ج 1 ص 431 و 428 و حدائق السحر رشیدو طواط چ عباس اقبال ص 125 و اعلام زرکلی ص 374 شود
