مامقانی. شیخ محمدحسن بن ملا عبدالله بن محمدباقر مامقانی الاصل و المولد، نجفی المسکن و المدفن. از متبحرین علمای امامیۀ اوایل قرن چهاردهم هجری است. عالمی ربانی و فقیهی کامل صمدانی و ادیبی لغوی اصولی و عابد و زاهدو متقی و مردی متواضع بوده است و نسبت به اهل علم وسادات محبتی مفرط داشته و در انجام وظایف اسلامیه و ایصال حقوق دینیه به مصارف مقررۀ شرعیه نهایت اهتمام و احتیاط را داشته است. نخست نزد شیخ مرتضی انصاری و پس از درگذشت او در حوزۀ درس سیدحسین کوه کمری و برخی اکابر دیگر تلمذ کرد و سپس خود به تدریس و تصنیف اشتغال داشت تا روز هجدهم محرم 1323 هجری قمری در نجف اشرف وفات یافت. (از ریحانهالادب ج 5 ص 159- 160)
