ابن ابوالقاسم خضر بن محمد بن خضر بن علی بن عبدالله المعروف بابن تیمیه الحرانی. ملقب به فخرالدین الخطیب واعظ فقیه حنبلی، مکنی به ابوعبدالله (542-621 هجری قمری) وی فاضلی بود در بلاد خویش به علم متفرد به بغداد آمد و بر ابوالفتح بن جنی فقه آموخت و در مذهب امام احمد بن حنبل مختصری بغایت نیکوتصنیف بکرد. او را دیوان خطبی است در نهایت جودت. وتفسیری بر قرآن کریم و نظمی نیکو دارد. رجوع به وفیات الاعیان ج 2 ص 98 شود
