معنی محفه دار محفه دار (خَ نِ) دارندۀ محفه. برندۀ محفه: دل کو محفه دارامید است نزد اوست تا چون کشد محفۀ ناز استر سخاش. خاقانی. رجوع به محفه شود لغت نامه دهخدا
