ابن ابراهیم بن هلال بن زهرون الصابئی بن اسحاق، مکنی به ابوعلی. پدر هلال بن المحسن صائبی ادیب مشهور است. مردی ادیب و دانشمند بود و ازمحضر استادانی چون ابوسعید سیرافی، ابوعلی فارسی، ابوعبیدالله مرزبانی بهره برد و در هشتم ماه محرم 401 هجری قمری به کیش پدرش (دین صائبی) درگذشت و او را به مناسبت خال سرخ رنگی که به صورت داشت ’صاحب الشامه’ می خواندند. از بین فرزندان او غیر از هلال که از پدر مرتبه ای بلندتر داشته است میتوان ابوسعید سنان و ابوالعلاء صاعد را نام برد. ابوسعید در حیات پدر درگذشت. (از معجم الادباء چ مصر ج 17 ص 81). رجوع به تتمۀ صوان الحکمه ص 7 و عیون الانباء و ریحانهالادب ج 2 ص 415 شود
