معنی محرکه محرکه (مُ حَرْ رِ کَ) مؤنث محرک. رجوع به محرک شود. - ادویۀ محرکه، داروها که موجب تحریک و تهییج و فعالیت بیشتر در یک یا چند عضو یا تمام اعضای بدن شوند. ادویه منبهه. - علت محرکه، علت فاعله. رجوع به فاعله شود لغت نامه دهخدا
