معنی محرس محرس (مُ رِ) نعت فاعلی از احراس. مقیم شونده در جایی روزگاری. (آنندراج). آنکه روزگاری در جائی مقیم شود. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
