معنی محجر محجر (مَ جَ) حرام. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء). هر چیز حرام و ممنوع. (ناظم الاطباء) ، محجّر. نرده. دارافزین. حائلی که جلو ایوان قرار دهند. رجوع به محجّر شود. - محجر ساختن، نرده و دارافزین ساختن لغت نامه دهخدا