الطبری، احمد بن عبدالله. محب الدین الطبری. مردی فاضل بوده، وی را تصانیف است، از آنجمله السمط الثمین فی مناقب امهات المؤمنین. وفات وی بسال 694 هجری قمری بوده است. (اعلام زرکلی ج 1 ص 47). صاحب معجم المطبوعات از طبقات سبکی و طبقات اسدی نقل کرده، گوید: ابوالعباس احمد بن عبدالله بن محمد ابن ابی بکر بن ابراهیم الطبری المکی، شیخ الحرم و حافظالحجاز. مؤلف دیوان الاسلام گوید: وی را مؤلفاتی است، از آن جمله الاحکام فی الحدیث و شرح التنبیه و المناسک در شهر قوص نزد شیخ مجدالدین قشیری علم فقه فراگرفت، مظفر صاحب یمن برای سماع حدیث او راطلب کرد، وی نیز از مکه بسوی مظفر شد و چندی نزد وی اقامت گزید. وفات وی بسال 914 هجری قمری در مکه بود ودر معلاه بخاک سپرده شد. کتابی خطی از تألیفات محب الدین طبری دیدم، موسوم به خلاصهالسیر فی بیان بعض احوال سیدالبشر کتابی بود بسیار نفیس، در دیباچۀ آن آورده که از دوازده کتاب برگزیده و گرد آورده است. وسبکی و اسدی هیچیک در ترجمه احوال طبری نامی از این تألیف نبرده اند. دیگر از تالیفات وی، الریاض النضره، فی مناقب الاصحاب العشره است که در دو مجلد در مطبعۀ حسینیه به رسیده است. (معجم المطبوعات ج 2 ستون 1232). رجوع به احمد بن عبدالله محب الدین الطبری شود
