معنی مجوبه مجوبه (مُ جَ و وَ بَ) ارض مجوبه، زمینی که بر آن جابجا باران باریده باشد. (منتهی الارب) (آنندراج). مؤنث مجوب و گویند: ارض مجوبه، زمین جابجا باران رسیده. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
