معنی مجذوذ - لغت نامه دهخدا
معنی مجذوذ
- مجذوذ(مَ)
- بریده و مقطوع. (آنندراج). بریده شده و قطع شده. (ناظم الاطباء).
- عطاء غیرمجذوذ، عطیه دائمی غیر مقطوع. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) : و اما الذین سعدوا ففی الجنه خالدین فیها مادامت السموات و الارض الا ماشاء ربک عطاء غیر مجذوذ. (قرآن 108/11).
، شتاب شده، شکسته، از بیخ برکنده، پاره کرده. (ناظم الاطباء) (از جانسون)
لغت نامه دهخدا