معنی متیهه متیهه(مَ هََ / مُ هََ / مَ یَ هََ) زمینی که در آن مردم گم شوند. ارض تیه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). مضله. (محیطالمحیط) (تاج العروس ج 9 ص 383) (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
