معنی متمحک متمحک(مُ تَ مَحْ حِ) ستیهنده. (منتهی الارب) (آنندراج). رجل متمحک، مرد لجوج و ستیهنده و ستیزه جو. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا