معنی متقزع متقزع (مُ تَ قَزْ زِ) اسپی که مهیای دویدن شود. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). اسب آمادۀ دویدن. (ناظم الاطباء). و رجوع به تقزع شود لغت نامه دهخدا