معنی متبرج متبرج (مُ تَ بَرْ رِ) خودنما و خودآرا. (آنندراج). زینت کرده در لباس. (ناظم الاطباء) ، نازنین و لطیف و ظریف. (ناظم الاطباء). رجوع به تبرج و مادۀ بعد شود لغت نامه دهخدا
