معنی مبیهی
- مبیهی(مُ بَ)
- پیداکننده قوت باه و تشدید ها و بدون یای تحتانی غلط است... بدانکه مبیهی منسوب است به مبیه که صیغۀ اسم فاعل است بر وزن مصور از باب تفعیل مأخوذ از باه بحذف یای تحتانی مکسور به قانونی که بیفتد یاء مکسور از یای مشدد که ماقبل او حرف صحیح باشددر وقت نسبت چون سیدی و مهیمی. (غیاث) (آنندراج)