از بیت ذیل که در حاشیۀ فرهنگ اسدی نخجوانی آمده است گویا به معنی جغد باشد، چه امروز هم ’مامه کوکومه’ و ’کوکومه’ به معنی جغد در تداول خانگی هست. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : محال را نتوانم شنید و هزل و دروغ که هزل گفتن کفر است در مسلمانی سرای و قصر بزرگان طلب تو در دنیا چومامه چند گزینی توجای ویرانی. (از حاشیۀ فرهنگ اسدی نخجوانی، یادداشت ایضاً)
