ابن انس بن مالک الاصبحی الحمیری مکنی به ابی عبدالله (93-179هجری قمری) امام مدینه و پیشوای مذهب مالکی یکی از چهار مذهب اهل سنت و جماعت است. مردی متدین بود و از امرا و سلاطین دوری می جست. وی به درخواست منصور عباسی کتاب ’الموطاء’ را تألیف کرد. تألیفات دیگر او عبارت است از رسالۀ ’الوعظ’ کتاب ’المسائل’ کتاب ’النجوم’ و ’تفسیر غریب القرآن’. و نیز او را رساله ای است به رشید که ابوبکر بن عبدالعزیز از اخلاف عمر بن الخطاب خلیفه از او روایت کرده است. وی بعکس ابوحنیفه به احادیث و سنن رسول و صحابه و استناد بدانها رغبت وافر داشت. ولادت و وفات وی در مدینه اتفاق افتاد. (از اعلام زرکلی و تاریخ گزیده و منابع دیگر) : شافعی بینم و در دست هر انگشتی از او مالک و احمد و نعمان به خراسان یابم. خاقانی. و رجوع به وفیات الاعیان به اهتمام محمد محیی الدین عبدالحمید چ مصر ص 284 و تاریخ گزیده ص 302 و 756 و معجم المطبوعات ج 2 ص 1609 و کشف الظنون ج 2 ص 1907 و 1908 و اعلام زرکلی شود
