معنی مأوی گه مأوی گه (مَءْ وا / وی گَهْ) مأواگه: گویند مرا چون سلب خوب نسازی مأوی گه آراسته و فرش ملون. اسماعیل بن نوح (از لباب الالباب چ نفیسی ص 23). مأوی گه جیفۀ حسودت جز سینۀ کرکسان مبینام. خاقانی (دیوان چ سجادی ص 514). رجوع به مأواگه شود لغت نامه دهخدا