مأمور در لغت نامه دهخدا به چه معنا است؟

Q: منبع معنی مأمور چیست؟

منبع: لغت نامه دهخدا

Question

Accepted Answer

مأمور در لغت نامه دهخدا: امر کرده شده و حکم کرده شده و فرموده شده و محکوم. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) :، عقل و تن آمرت گشت و گشت مأمورت هوی، عقل و تن مأمور گردد چون هوا آمر شود.، منوچهری.، بندۀ کارکن به امر خدای، بندۀ کارکن بود مأمور.، ناصرخسرو.، بخت تو مالک و فلک مملوک، رای تو آمر و جهان مأمور.، امیرمعزی.، مال تو گزارند همی حاضر و غایب، حمل تو فرستند همه آمر و مأمور.، امیرمعزی.، تو سرور و کرده سرکشان را، در قبضۀ امر خویش مأمور.، امیرمعزی.، تاملک جهان است جهاندار تو بادی، میران جهان جمله به امرت شده مأمور.، امیرمعزی.، سخنت حجت و قضا ملزم، قلمت آمر و جهان مأمور.، انوری (دیوان چ مدرس رضوی ص 239).، وگر با من به کرد من کنی کار، به طبعت بنده ام و زجانت مأمور.، انوری (دیوان چ مدرس رضوی ج 1 ص 230).، زودا که دید خواهم از سعی بخت فرخ، مأمور امر سلطان ایران ستان و توران.، پیغو ملک.، گفت موسی این مرا دستور نیست، بنده ام، امهال تو مأمور نیست.، مولوی.، چه خلق مأمورند به ایمان آوردن به وجود آن نه به کیفیت آن. (مصباح الهدایه چ همایی ص 27)، منصوب و مباشر و گماشته و هرکسی که به وی اختیار در حکم داده شده باشد. (ناظم الاطباء). اجراکننده امری. بجای آورنده دستوری.، - حسب المأمور، برطبق فرمان و موافق حکم. (ناظم الاطباء).، - مأمور آگاهی، کارآگاه.، - مأمور اجرا، کسی که از طرف وزارت دادگستری موظف است که قرار دادگاه را بمورد اجرا در آورد.، - مأمور احصائیه، آمارگر. (فرهنگستان ایران، واژه های نو).، - مأمور اطفائیه، آتش نشان. (فرهنگستان ایران، واژه های نو).، - مأمور تأمینات، کارآگاه. رجوع به واژه های نو فرهنگستان ایران شود.،، فرستاده شده برای کاری و رسول. (ناظم الاطباء).، - امثال:، المأمور معذور. نظیر: ما علی الرسول الاالبلاغ. (امثال و حکم ج 1 ص 270).،، آنکه دارای قوت کامل بود. (ناظم الاطباء)، استعمال و عادت مقرر. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)