بنت زهیر بن یزید النهدیه. کان یهواها ابن عم لها یقال له مره بن عبدالله بن هلیل اشتد به شغفه بها فخطبها فابوا ان یزوجوه و کان لایخطبها غیره الا هجاه ثم تزوجها المنجاب بن عبدالله بن مسروق بن سلمه بن سعد فخرج الی البعث براذان و هی اذ ذاک مسلحه لاهل الکوفه فخرج بها معه فماتت براذان و دفنت هناک فقدم رجلان من بجیله من مکتبهما براذان من بنی نهد فمرا علی مجلسهم فسألوهما عمن براذان من بنی نهد. فاخبراهم بسلامتهم فنعیا الیهم لیلی و مره فی القوم فانشاء یقول: ایا ناعی لیلی اماکان واحد من الناس ینعاها الی سواکما و یا ناعی لیلی اء لم تک جیره ندامی ذوی حق فالا نهاکما و یا ناعی لیلی بقد هجتما لنا تجاوب نوع فی الدیار کلاکما و یا ناعی لیلی لجلت مصیبه بنا فقد لیلی لاامرت قواکما و لا عشتما الا حلیفی بلیه و لامت حتی یشتری کفناکما فاشمت و الایام فیها بوائق بموتکما ابی احب رداکما. و قال فیها: کأنک لم تفجع بشی ٔ تعده و لم تصطبر للنائبات من الدهر و لم تر بؤساً بعد طول غضاره و لم ترمک الایام من حیث لاتدری سقی جانبی راذان و الساحه التی بها دفنوا لیلی ملث من القطر و لازال خصب حیث حلت عظامها براذان یسقی الغیث من هطل غمر و ان لم تکلمنا عظام دهامه هناک واصداء بقین مع الصخر. و قال فیها: ایا قبر لیلی لایبست و لاتزل بلادک تسقیها من الواکف الدیم و یاقبر لیلی غیبت عنک امها و خالتها و الناصحون ذووالامم و یا قبر لیلی کم جمال تکنه و کم ضم فیک من عفاف او من کرم. (اعلام النساء ج 3 صص 1369-1370)
