جمع واژۀ لوری، قومی صحرانشین که اکثر ایشان راهزن باشند و بازیگری به کوچه ها و سرائیدن نیز پیشه دارند وبه مهره های بلور نیز بازی کنند و بلور لوریان کنایه از پیالۀ بلور است، (غیاث) (آنندراج) : این زند بر چنگهای سغدیان پالیزبان وآن زند بر نایهای لوریان آزادوار، منوچهری، کف در آن ساغر معلق زن چو طفل غازیان کز بلور لوریانش طوق و چنبر ساختند، خاقانی، رجوع به لوری و لولی شود
