معنی لعل فشان لعل فشان (طِ نِ گَ) فشاننده و پاشندۀ لعل: پای سهیل از سر نطع ادیم لعل فشان بر سر در یتیم. نظامی. ، از صفات ساقی است. (آنندراج). ساقی باده ریز: لعل فشان ساقی زرین کمر گشته چو خورشید فلک لعل گر. میرخسرو (از آنندراج). ، شیرین زبان لغت نامه دهخدا
