معنی لطف اندوز لطف اندوز (کَ / کِ) اندوزندۀ لطف و مهربانی و خوشرفتاری: برآمیزی و بگریزی و بنمایی و بربایی فغان از قهر لطف اندوز و زهر شکرآمیزت. سعدی لغت نامه دهخدا