کشیدن خطی بصورت لام از سپند سوخته و جز آن بر پیشانی اطفال و جز او دفع چشم زخم یا قبول نزد خلق را. کشیدن عنبر و مشک و سپند سوخته و نیل و لاجورد بجهت دفع چشم زخم بر چهرۀاطفال. (غیاث). رجوع به لام و لامچه شود: سخنت چون الف ندارد هیچ چه کشی از پی قبولش لام. انوری. روت بس زیباست لامی هم بکش ضحکه باشد لام بر روی حبش. مولوی
