قاضی احمد از شعرای ایران است. از مردم سیستان و شغل قضای آنجا داشت و بسبب لاغری جسم این تخلص گرفت و به قاضی لاغر شهرت یافت. وی به سال 958 درگذشته است او از حاکم وقت مملکت برنجید و به قندهار گریخت و این قطعه از آنجا به وی فرستاد: شهنشها ز کرم عذر بنده را بپذیر ز صحبتت دو سه روزی اگر کناره کنم ز باده منع تو نتوانم و نکویم نیست که می خورند حریفان و من نظاره کنم. (صبح گلشن) (قاموس الاعلام ترکی)
