یکی از قهرمانان افسانه ای داستانی است که، تئودور بارکونائی نام او را در افسانه های ایرانی آورده است. و کریستن سن عبارت مبهم او را چنین نقل میکند: زمین دوشیزۀ جوانی بود، که نامزدی داشت پریسگ نام. آتش صاحب عقل بود و باشخصی مصاحبت داشت گونرپ نام، به معنی ’رطوبت جنگلها’، پریسگ گاهی به صورت کبوتر و زمانی مورچه و وقتی سگ پیر تجلی میکرد. (ایران در زمان ساسانیان ص 178)
