آلفرد، یکی از مورخان و خاورشناسان آلمانی است که در سال 1835، در لوش ویتز متولد شد، وی در شهرهای کیل (1865)، کنیکسبرگ (1873) و ینا (1876) به اخذ کرسی علمی موفق شد و سرانجام به استادی تاریخ در توبینگن رسید و در همانجا در دوم مارس 1887 درگذشت، وی در زبانهای شرقی و تاریخ ادبیات دورۀ هلنیسم استاد بود، بزرگترین اثر او کتاب ’تاریخ ایران’ است، در چاپ نهم دائرهالمعارف بریتانیکا نیز مقاله ای راجع به ایران دارد، آثار دیگرش به نام ’نوشته های کوچک’ به اضافۀ صورت کتابهایش در سالهای 1889 تا 1894 به وسیلۀ روهل چاپ شده است، (از دائرهالمعارف بریتانیکا)
