معنی گل براندودن گل براندودن(سَ بُ گَ دی دَ) بستن به گل. مسدود کردن با گل، استوار کردن چنانکه خبری از آن نتواند درشدن: در خلق را گل براندوده ام در این در بدین دولت آسوده ام. نظامی لغت نامه دهخدا