معنی گل بدنامی گل بدنامی(گُ لِ بَ) آتشک که مرضی است مشهور. (آنندراج) : از اطوار ناملایم جمعی از این طبقه گل بدنامی شکفته و صیت شهرت آن طایفۀ پاکدامنان را به لوث تهمت آلوده ساخته. (میرزا صادق دستغیب در بیان زنان متعه در ایران) لغت نامه دهخدا
