درخت گل ابریشم از تیره لگومینوز و از جنس البیزیا میباشد. دو گونه در ایران موجود است: 1- شب خسب که در جنگلهای کرانۀ دریای مازندران در جلگه و میان بند فراوان است آنرا در گیلان شب خسب و در اطراف رشت هزاربرگ یا هزاولگ، در لاهیجان شاقوز، در میاندره ولولی، در شیرگاه وولی یا ویل ولی و در آستارا کشکر و شوخس میخوانند. 2- ابریشم این درخت در بوشهر و بندرعباس و نواحی جنوب موجود است. خواهش و رویش: درخت گل ابریشم در هر خاکی میروید، ولی خاکهای خنک و بادخیز را بهترمی پسندد. از بادهای سخت گزند میبیند. رویش آن تند است، ولی هیچگاه چندان بزرگ نمیشود و در جنگل به ده متر بلندی و 50 سانتیمتر قطر میرسد. روشنایی پسند است. خوب جست میدهد و ریشه های آن ژرف میباشد. مصرف و جنگلداری: چون درخت گل ابریشم سخت است و تیر ساختمان و تلفن از آن میسازند هیزم و زغال آن نیز خیلی خوب است آنرا روش شاخه زار برداشت میکنند. از درختان زمینی محسوب میگردد. (جنگل شناسی تألیف کریم ساعی صص 222-223). و رجوع به گیاه شناسی گل گلاب ص 222 شود. نوعی از گلهائی که مانند ابریشم ریشه دارد. (آنندراج) : حلقۀ خط رخت دام ره مردم است طرفه قماشی تر از این گل ابریشم است. محسن تأثیر (از آنندراج)
