گستریدن در لغت نامه دهخدا به چه معنا است؟

Q: ابجد گستریدن چقدر است؟

معادل ابجد گستریدن: 744

Q: منبع معنی گستریدن چیست؟

منبع: لغت نامه دهخدا

Question

گستریدن در لغت نامه دهخدا به چه معنا است؟

Accepted Answer

گستریدن در لغت نامه دهخدا: گستردن. منتشر کردن. پراکنده کردن:، چو نزدیک شهر بخارا رسید، همه دشت نخشب سپه گسترید.، فردوسی.، ز دستور و گنجور بستد کلید، همه کاخ و میدان درم گسترید.، فردوسی.، که لشکر بنزدیک جیحون رسید، همه روی کشور سپه گسترید.، فردوسی.، وز آنجا سوی دامغان برکشید، همه راه زر و درم گسترید.، فردوسی.، چنین تا بنزدیک طنجه رسید، همه مرز دریا سپه گسترید.، اسدی.، فراختم علم فتنه را به هفت فلک، بگستریدم فرش ستم به هفت اقلیم.، سوزنی.،، و در این بیت مجازاً بمعنی پوشاندن آمده است:، گفتا که شاه زنگ یکی سبز چادری، بر دختران خویش بعمدا بگسترید.، بشار مرغزی.،، پخش شدن. شایع شدن. شایع گشتن. پهن شدن:، بر لب رود در باغ امیر از گل نو، گستریده ست تو پنداری وشی معلم.، فرخی.، از او در جهان آگهی گسترید، شد آئینش از هفت کشور پدید.، شمسی (یوسف و زلیخا).، جهان آفرینش چنان برکشید، که نامش به هر گوشه ای گسترید.، شمسی (یوسف و زلیخا).، نتافته ست چنین آفتاب در آفاق، نگستریده چنین سایه بر بسیط جهان.، سعدی.،، مجازاً شایع کردن. آشکار کردن:، گویند همچو کرد فلان بلفرج را (؟)، نامش چو نام تو بفرخجی بگسترید.، لبیبی.، راز یزدان را یکی والا و دانا خازن است، راز یزدان را گزافه من توانم گسترید؟، ناصرخسرو.، این مصدر با کلمات: آفرین، پیام، ثناء، سخن، شکر، عبادت، لابه، جفا و نظایر آنها ترکیب شود و معانی مختلف دهد.، - آفرین گستریدن، آفرین خواندن. آفرین گفتن:، جهان دیده روی شهنشاه دید، بدان نامدار آفرین گسترید.، فردوسی.، چو هوم آن سر و تاج شاهان بدید، بر ایشان بداد آفرین گسترید.، فردوسی.، خرامید بهرام و او را بدید، بر آن تخت و تاج آفرین گسترید.، فردوسی.، برفتند و دیدند هر کس که دید، بدان دست و تیغ آفرین گسترید.، اسدی.، زمین بوسه داد آفرین گسترید، سه ساله همه یاد کرد آنچه دید.، اسدی.، - پیام گستریدن، پیام رساندن:، فرستاده چون نزد ایشان رسید، پیام شهنشاه را گسترید.، فردوسی.، - ثنا گستریدن، ثنا خواندن:، زمین بوس کرد و ثنا گسترید، بدان سان که او را (کیخسرو را) سزاوار دید.، فردوسی.، فروجست چون باد پیشش دوید، ببوسید خاک و ثنا گسترید.، شمسی (یوسف و زلیخا).، - جفا گستریدن، جفا کردن. ستم کردن:، همین چرخ گردنده با هر کسی، تواند جفا گستریدن بسی.، فردوسی.، - سخن گستریدن، سخن گفتن. تکلم کردن:، پس آنگه زبان برگشادند پاک، سخن گستریدند بی ترس و باک.، شمسی (یوسف و زلیخا).، سوی ده برادر یکی بنگرید، بتندی به عبری سخن گسترید.، شمسی (یوسف و زلیخا).، به اندازه باید سخن گسترید، گزافه سخن را نباید شنید.، نظامی.، - شکر گستریدن، بسیار شکر گفتن:، چو لختی پرستش بجای آورید، زمانی بسی شکرها گسترید.، شمسی (یوسف و زلیخا).، - عبادت گستریدن، عبادت کردن:، هنرمند یعقوب فرخ نژاد، ز درد دل و جان به پا ایستاد، زمانی عبادت همی گسترید، بنزدیک آن کو عباد آفرید.، شمسی (یوسف و زلیخا).، - لابه گستریدن، لابه کردن. تضرع و زاری نمودن:، بدان پادشه لابه ها گسترید، مر این نامۀ من بدو بسپرید.، شمسی (یوسف و زلیخا)