معنی گردنگل گردنگل(گَ دَ گَ) گردنگ که ابله و احمق باشد، دیوث. (برهان) (آنندراج). به کاف تازی هم آمده است. (فرهنگ رشیدی). و رجوع به گردنگ شود لغت نامه دهخدا