معنی گران پایه گران پایه (گِ یَ / یِ) گران قدر. بلندمرتبه. عالی مقام: نشسته به در بر گران پایگان به پرده درون جای پرمایگان. فردوسی. از ایشان هر آن کس که پرمایه بود به گنج و به مردی گران پایه بود. فردوسی لغت نامه دهخدا
