سلاح جنگ. مؤلف آنندراج آرد: در جهانگیری بمعنی سلاح است. (برهان) (جهانگیری). گدر. فرخی گفته: روز و شب در بر تو گدرک بالنده چو سرو سال و مه بر کف تو بادۀ تابنده چو زنگ. رشیدی نیز بدو اقتفا و بدین شاهد واحد اکتفا نموده، تفکر در معنی بیت نکرده اند. اولاً در دعای پادشاه و شریطۀ قصیده مدیحه نگویند که شب و روز گدرک که سلاح جنگ است در بر داشته باشد چه شب و روز سلاح در بر داشتن علامت خوف و مشغولی به جنگ اعداست این نفرین است نه دعا، دیگر به معنی گدرک چگونه سرو می بالد و نمو میکند، دیوان حکیم فرخی حاضر است و قصیده در مدح ممدوح او محمود غزنوی است و در اختتام و دعا گوید: تا گریزنده بود سال و مه، از شیر، گوزن تا جدایی طلبد روز و شب، از باز، کلنگ روز و شب در بر تو کودک بالنده چو سرو سال و مه بر کف تو بادۀ تابنده چو زنگ. به معنی پرتو نیرین است مرقوم شده و معلوم شد کودک را گدرک خوانده و در بر را لباس فهمیده و سلاح معنی کرده و شعر بی معنی شده و بر برخی از مقتفیان او مشتبه مانده اسلحه دانند. (آنندراج). در دیوان فرخی چ عبدالرسولی ص 208 شعر فوق بدین صورت آمده: روز و شب در بر تو دلبر بالنده چو سرو سال و مه در کف تو بادۀتابنده چو زنگ. و درآن نه کودک آمده نه گدرک
