معنی گداطبع
- گداطبع (گَ / گِ طَ)
- خسیس. دنی. (آنندراج). لئیم یا پست فطرت. کسی که طبعاً گدا و مایل به گدایی باشد:
گداطبع اگر در تموز آب حیوان
به دستت دهد جور سقا نیرزد.
سعدی.
خواجه می نازد به سیم و زر گداطبع (و) بلاست
خواجه آن باشد که در مهر و وفا درویش نیست.
نورالدین ظهوری (از آنندراج)