معنی گاه و بیگه گاه و بیگه(هَُ گَهْ) مخفف گاه و بیگاه. وقت و بیوقت: که در گاه و بیگه کسی را بسوخت به بی مایه چیزی دلش را بسوخت. فردوسی. گاه و بیگه مخفف گاه و بیگاه. رجوع به گاه و بیگاه شود لغت نامه دهخدا