معنی گاه بگاه گاه بگاه (بِ) وقت بیوقت: خارخار دل نازک شده از گوشۀ چشم مژه برهم زدن گاه بگاهی که تراست. شانی (از آنندراج و مجموعۀ مترادفات ص 295) لغت نامه دهخدا