به هندی قرظ است. (فهرست مخزن الادویه). درختی است از تیره پروانه واران از دستۀ گل ابریشمیها که ارتفاعش بین 5 تا 15 متر می شود و حداکثر قطرش تا 60 سانتیمتر می رسد. این درخت در نواحی گرم (افریقای شمالی، تمام نواحی سودان، هندوستان و جنوب ایران) می روید. پوست ساقۀ آن قهوه ای رنگ و دارای شکافهای طولی نسبهً عمیق است. برگهایش دومرتبۀ شانه ای به طول 5 تا 9 و به عرض 4 تا 4/5 سانتیمتر است و شامل خارهایی در محل اتصال به ساقه می باشد. گلهای آن زیبا و معطر و به رنگ زرد گوگردی است. کرت. سلم. قرظ. خرنوب مصری. توضیح آنکه صمغ مترشح از این گیاه را اقاقیا نیز نامند. (فرهنگ فارسی معین) ، نزد اهل فارس خار مغیلان است. (فهرست مخزن الادویه)
