معنی کیٔ کیٔ(کَیْءْ) سست و بددل. کیاءه. کاءه. (از منتهی الارب). سست و ضعیف و بددل و جبان. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
