منسوب به کهدان: سگ کهدانی. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). که در کهدان آسوده زید و تن پرور بماند: پیش نایند همی هیچ مگرکز دور بانگ دارند همی چون سگ کهدانی. ناصرخسرو. سگ کهدانی ارچه فربه شد نه ز تازی شکار را به شد. سنایی. اف از این مهتران سیل آور تف بر این خواجگان کهدانی. سنائی (دیوان چ مظاهر مصفا ص 242). به منبر کی رود هرگز سری کآن نیست منقادت شکاری کی تواندشد سگی کآن هست کهدانی ؟ مجیرالدین بیلقانی
