معنی کوربختی کوربختی (بَ) بدبختی. ادبار. (فرهنگ فارسی معین). تیره بختی: روز خفاش است کور از کوربختی زآنکه او دشمنی در خفیه با خورشید خاور می کند. سلمان (از آنندراج). رجوع به کوربخت شود لغت نامه دهخدا
